- хушҳавсала
- [خوش حوصله]он ки дар анҷом додани коре майлу рағбат ва тоқату бардошти хуб дорад, баҳавсала
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
дил — [دل] 1. узви марказии низоми гардиши хуни одам ва ҳайвон, ки ҳаракати хунро идора мекунад, қалб; дили бемор дили касал, дили дардманд 2. маҷ. марказ, васат, миён, дарун: дили мамлакат, дили кӯҳ; дили санг мағзи санг, миёни санг; дили шаб ними шаб … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
димоғ — I [دماغ] а. бинӣ, машом: ба димоғ гап задан, бӯи чизе ба димоғ расидан (задан) II [دماغ] а 1. мағз, мағзи сар 2. маҷ. кайфият, ҳавсала; хоҳиш, табъ; димоғи чоқ гуфт. табъи хуш; дилу димоғ майлу хоҳиш, ҳавсала 3. гуфт. такаббур, ғурур, каттагӣ; бо … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ